Lunatyk – ‘osoba mówiąca lub chodząca przez sen, rzadziej wykonująca we śnie inne czynności, co jest objawem nie całkowitego zahamowania czynności ośrodka ruchowego’. 

Lunatyk – osoba, posiadająca Kartę Lunatyka, stały bywalec Kina Luna przy Ul. Marszałkowskiej w Warszawie.    

   Projekt łączy dwa światy: świat snu, fantazji, strachów i domysłów, ze światem odbiorników i użytkowników. Zaprasza do spełnienia swojego marzenia z dzieciństwa: schować się w sali kinowej po zamknięciu, na własny sposób zacząć eksplorować przestrzeń, czule nasłuchiwać dźwięków, które śpiące Kino wydobywa z siebie oddychając. Podpatrzeć, jakie ma sny, czy może śni o nas, widzach, czy jednak nie ma tam już dla nas miejsca. 

Czy przestrzeń, która była przez wiele lat dotykana, fotografowana, brudzona i sprzątana, obserwowała wiele wymyślonych i prawdziwych historii, w momencie, kiedy człowiek ją zostawia, zaczyna żyć swoim życiem? Ma swoje własne fantazje? Czy kino jest filmem, wyświetlanym na ekranie, czy jest akurat wszystkim oprócz ekranu?

 LUNATIC jest subiektywnym zapisem przestrzeni Kina Luna, wspomnieniem, dotknięciem, zanurzeniem i zagubieniem, wprowadzeniem w magiczny świat zza kotary. Odbiorca doświadczenia, staje się świadkiem, a może i uczestnikiem transformacji kultowego miejsca. Wkracza do rzeczywistości, w której to całe Kino, a nie ekran, zapisuje i transmituje, reaguje, szepcze, opowiada. 

Sleepwalker (Lunatyk) – 'a person talking or walking in his sleep, less often performing other activities in his sleep, which is a symptom of incomplete inhibition of the motor center'.

Sleepwalker (Lunatyk) – a person who has a Sleepwalker Card (Karta Lunatyka) and is a regular visitor of the Luna Cinema on Marszałkowska Street, Warsaw.

    The project combines two worlds: the world of dreams, fantasy, fears and guesses, with the world of receivers and users. It invites you to fulfill your childhood dream: hide in the cinema hall after closing time, start exploring the space by yourself and listen tenderly to the sounds that the sleeping cinema makes while breathing. Watch what dreams it has, whether it dreams about us, the viewers, or whether there is no place for us anymore.

Has a space that has been touched, photographed, dirty and cleaned for many years, witnessed many imaginary and real stories, start to live its own life the moment you leave it? Does it have its own fantasies? Is cinema a film shown on a screen, or is it everything except the screen?

  LUNATIC is a subjective record of the Luna Cinema space, a memory, touch, immersion and loss, an introduction to the magical world from behind the curtain. The recipient of the experience becomes a witness, and perhaps even a participant, in the transformation of an iconic place. We enter a reality in which the entire Cinema, not the screen, records and transmits, reacts, whispers, tells stories.